Even een korte update; gezien de fase waarin we zitten is het vooral een organisatorisch verhaal.
De afgelopen weken stonden in het teken van spullen uitzoeken en ze vervolgens verkopen, wegbrengen naar de kringloop, naar het grofvuil of ze in dozen stoppen om ze op te slaan dan wel mee te nemen naar Engeland en later Nepal.
De verhuizing komt namelijk dichterbij! Vanavond is de laatste zaterdagavond in ons oude vertrouwde huisje. 2 en 3 februari willen we verhuizen naar Corine’s ouders, waar we een tijdje gaan inwonen tot we naar Engeland vertrekken. Ons huis is trouwens zo goed als verkocht, het wachten is op de officiële overdracht bij de notaris.
We zijn ondertussen ook ingeschreven voor de opleiding bij All Nations College in Ware (UK). Er is ons zelfs al woonruimte toegezegd. Omdat we halverwege het cursusjaar beginnen zijn de mogelijkheden wat beperkter en gaan we full-board. Dus dat wordt een tijdje niet zelf koken maar eten wat de pot schaft. Ondertussen hebben we er al wel zin in gekregen! In de zomer waren we er al even op bezoek:
Daarnaast waren we druk met het afstemmen van de communicatie met onze thuisfrontcommissie (TFC, en met het voorbereiden van de informatiebijeenkomsten in Sint-Maartensdijk, Kamerik en Delft. We willen dan onze plannen toelichten en aangeven waar we staan. De presentatie is zo goed als klaar, dus laat die avonden maar komen! Als het goed is hebben jullie de uitnodiging hiervoor ontvangen (zo niet, laat het even weten aan de TFC, zie contact). Op de avond ontvangen jullie ook een prachtige introductieflyer waar onze TFC hard aan gewerkt heeft!
Lely heeft ondertussen ook mijn ontslagbrief ontvangen; toch gek om die te versturen. Gelukkig is er alle begrip en support binnen de organisatie voor onze plannen om in Nepal aan goede (medische apparatuur in de) zorg te gaan bijdragen.
Ook de voorbereiding voor mijn werkreis met Jenny Dankelman naar Nepal is aardig rond. De tickets zijn geboekt, binnenlandse vlucht (en met de auto/bus retour) zijn geregeld, de overnachtingen zijn besproken en steeds meer afspraken staan in de agenda. We overnachten in hotels waar we in 2013 ook verbleven; we zijn benieuwd hoe het er nu is (een aantal jaren en een hevige aardbeving later). We zijn enkele dagen te gast bij het lokale missieziekenhuis waar we hopen te gaan werken.
Het bezoek is vooral ook een check of deze plek matcht als werkplek voor ons en ons gezin. Daarnaast staan er afspraken bij drie universiteiten en onderwijs- en onderzoeksinstellingen om samenwerking op medisch-technisch vlak te verkennen. Hopelijk worden dit nog wat meer afspraken, een paar contacten lopen nog. Daarnaast is er een aardige reeks mensen die we kennen en wat informeler willen ontmoeten. Na de reis kom ik hier graag op terug, en dan hopelijk ook in wat meer detail.