Afvalrace

“Ik hoor de vuilniswagen!” Opgelucht en een tikje gestresst kijkt Corine me aan.  Toet toet toet… toet toet toet… hoor ik zachtjes in de verte.

Enige weken geleden zijn we verhuisd. In tegenstelling tot ons vorige huis woont hier geen landlord in het huis die zaken zoals het afval regelt. Dat betekent weer ouderwets zelf het afval naar de straat brengen. Maar ja, wanneer komt de vuilnisauto? Op welke dag? Waar? En hoe laat? En hoe vaak komt de auto? En kun je de zakken gewoon aan de straat zetten of moet je het overhandigen? En waar bewaren we ons afval eigenlijk zodat er geen ongedierte bij kan?

De voorkant van ons nieuwe huis

Zo’n twee weken na onze verhuizing hebben we een aantal zakken afval vol en beginnen we ons af te vragen wat we er mee moeten doen. Een verhuizing geeft toch altijd wat extra rommel. We vragen na bij de oude bewoners van het huis of zij weten wanneer de auto komt. Helaas, het blijkt geen vaste dag te zijn. Of vast tijdstip. En na drie weken zijn we al aardig alert op de toeter van de vuilnisauto (dat is een heel typerend geluid wat we gelukkig al wel kenden). Eerder hoorde Corine al eens de toeter terwijl Arjan aan het werk was.  Ze sleepte een x-aantal zakken richting de grote weg, met de meiden achter zich aan. Na 100m rennen met vuilniszakken en twee meisjes was ze bij de weg. Helaas was er geen vuilniswagen te bekennen, Corine was te laat. Volgens de buren is de wagen al geweest en nee de zakken mogen niet bij de weg gezet worden.

“Ik hoor de vuilniswagen!” 

Een week later zitten we met onze taaldocent in de tuin en opnieuw klinkt daar de toeter. We springen overeind en laten onze taaldocent ietwat verbaasd achter. Samen rennen we we naar de weg met onze handel vol afval. Opnieuw geen vuilniswagen. Maar, we zien de typerende groene vrachtwagen wel op het straatje achter ons huis rijden. Dus pakken we onze zakken op en hollen op een drafje naar de boerderij achter ons huis. Met onze handen vol afval wurmen we ons tussen de kalfjes en koeienpoep door. En, we zijn precies op tijd om ons afval in te leveren. De man in de vuilnisauto stapelt onze zakjes netjes op in de truck. Onze afvalrace is gelopen.

Kalfjes op de boerderij

Nu is het wachten op de volgende keer dat de toeter klinkt. Zal het over 1 week zijn of over 2 weken? Op welke dag en hoe laat? Wat doen we met het afval als we de truck missen? Soms is het best fijn als alles netjes op schema gaat zoals in Nederland; zodat je het in je agenda kunt zetten en je netjes een herinnering krijgt als de afvalcontainer weer aan de straat gezet moet worden.

Een typische vuilnisauto in Pokhara