Ik zit alweer een dag of 3 in Nepal samen met Jenny Dankelman van de TU Delft; doel van de reis is het Green Pastures ziekenhuis in Pokhara te bezoeken als werkplek voor onze uitzending, en om samenwerking tussen TU Delft met universiteiten op gebied van medische techniek te verkennen. Tijd voor een update!
Maandagmiddag werd ik door Corine en de kids naar Schiphol gebracht; daar konden we samen wat eten. Om half 9 vertrok mijn vlucht met Etihad naar Abu Dabi. Ik zat alleen in een rijtje van 3 stoelen, dus ik had de ruimte om wat te slapen. Na een overstap van 3,5 uur op Abu Dabi vertrok de vlucht naar Kathmandu. Dinsdag rond 16:00 lokale tijd (4:45 uur later dan in Nederland) vlogen we aan op Kathmandu. De laatste kilometers konden we genieten van een mooi uitzicht op de witte toppen van de Himalaya.
Op het vliegveld aangekomen was het visum en de security betrekkelijk snel geregeld en hebben we een taxi genomen naar ons hotel in Thamel. Na de koffers gedropt te hebben zijn we een hapje gaan eten (Dal Baht!) en vroeg gaan slapen.
De volgende ochtend (woensdag) vertrokken we naar het binnenlandse vliegveld voor de vlucht naar Pokhara. Daar bleken alle vluchten vertraging te hebben omdat het vliegveld later opengegaan was! Uiteindelijk bleek de verwachte vertraging van 1,5 uur toch mee te vallen en vertrokken we een half uurtje later. We zaten braaf aan de rechterkant van het vliegtuig voor een optimaal uitzicht op de witte toppen van de hoge Himalaya. Alleen, omdat het wat grijzig en nevelig is was er maar weinig te zien. 
Na een korte vlucht van ongeveer een half uur landden we in Pokhara waar we opgepikt werden door de eigenaar van ons hotel, Raju (mocht je ooit in Pokhara komen, The North Face Inn is een aanrader!).
Na de lunch zijn we met de taxi naar het Green Pastures ziekenhuis van INF (International Nepal Fellowship) gegaan. 
Daar werden we opgewacht door Wim die ons rondleidde op het terrein (wat erg groot is!) en het een en andere vertelde over de geschiedenis en huidige situatie. 70% van de patienten kan de behandeling niet of slechts voor een klein gedeelte betalen. Delen van het ziekenhuis zijn nog vrij nieuw of onlangs opgeknapt; zo is er een Ear Center dat voor een deel de medical ear camps vervangt.
Hier kunnen lastigere gevallen behandeld worden. Ook de operatieafdeling voor orthopedie is vernieuwd na de aardbeving van 2015.
Andere delen van het ziekenhuis staan nog op de planning voor een opknapbeurt. De Nepalese directeur vertelde dat het ziekenhuis wil uitgroeien naar volledig christelijk ziekenhuis. Het doel is om ook in de toekomst goede zorg voor de niet-betalende arme patiënten te kunnen blijven bieden door voldoende betaalde zorg uit te voeren. Daarbij past ook onderzoek en een afdeling voor onderhoud van de medische techniek. Het opzetten van zo’n afdeling zou mijn rol kunnen worden; er was wederzijds enthousiasme om hiermee verder te gaan. We hebben de dag afgesloten met een kopje koffie bij Wim thuis.
Op donderdag zijn we opnieuw naar het Green Pastures gegaan. We luisterden mee naar een presentatie over onderzoek in de ochtend, en hebben daarna meegekeken bij een ooroperatie. Omdat er ook wat recent gedoneerde apparatuur was waar problemen mee waren heb ik de problemen bekeken en geadviseerd. 
Samen met de lokale electrotechnische monteur heb ik in zijn werkplek (in mijn operatiepak!) gaatjes staan boren om iets te kunnen verstellen. 
Ondanks alles blijft het een enorme uitdaging om werkende spullen te krijgen en te houden. Een mooie ervaring, en tegelijk een illustratie van de problematiek waar het ziekenhuis dagelijks mee worsteld!
Vrijdag gingen we op bezoek bij Pokhara University. 
Het doel van het bezoek was om te kijken of samenwerking met de TU Delft op gebied van medisch-technisch onderzoek en onderwijs mogelijk was. Ondanks dat we pas de ochtend zelf de definitieve tijd en locatie voor de afspraak doorgegeven kregen was het een ontvangst met een warm welkom en goede discussie. De basis voor verdere samenwerking lijkt gelegd. In de middag gingen we nog even omhoog naar Sarangkot, een hoge heuvel bij Pokhara waar je bij helder weer een mooi uitzicht over de stad, het meer en de hoge Himalaya hebt 
(het was geen helder weer). Op het pad richting de top kom je langs allerlei huisjes die een beter beeld geven van het leven buiten de stad waar het relatief luxe en welvarend is. We sloten de dag af met eten bij The Roadhouse, een nieuw restaurantje waar we een heerlijke Nepalese schotel met lokale gerechten (pittig!) op hebben.
Al met al een mooie, enerverende en zinvolle dag!
Morgen vertrekken we met de auto terug naar Kathmandu; een reis van 200 km waar we minimaal 6 uur over doen (en langer als het druk is). We hopen onderweg het land verder te kunnen ontdekken en zo een beter beeld te krijgen van het land.