Prachtige natuur, een lekker zonnetje en een hartverwarmend welkom. Maar ook zieke kinderen, kakkerlakken en eindeloze herrie in de nacht (o.a. straathonden). Onze oriëntatiereis naar Nepal leerde ons meer dan we verwacht of gehoopt hadden en heeft ons gesterkt in ons verlangen om te dienen in Nepal. Inmiddels zijn we een weekje terug in Nederland. In deze blog willen we een aantal lessen met jullie delen.
Prachtige natuur!
- We zijn ontzettend warm welkom geheten door het team in Kathmandu en in Pokhara. We hebben bij mensen thuis gegeten, verhelderende gesprekken gevoerd over het werk en leven in Pokhara (waar het Green Pastures Hospital is) en werden geraakt door de vriendelijkheid en het enthousiasme van het team. Dat geeft vertrouwen dat er een vangnet voor ons zal zijn en maakt dat we uitzien naar het opbouwen van nieuwe vriendschappen.
Warm welkom!
- Pokhara heeft een subtropisch klimaat. Dat betekent dat het er niet snel koud is – sterker nog – we vonden het nu al best warm, zo’n 30-35 graden. Het was goed om dit te ervaren wetende dat de temperatuur nog zo’n 10 graden zal stijgen wanneer het zomer is. Samen met het voedsel waar we nog niet zo aan gewend zijn vroeg dat best wat van onze lichamen. Handig om te weten dat we dit ook kunnen verwachten wanneer we naar Nepal verhuizen.
- We zijn eerder al geïnformeerd over de onzekerheid van het verkrijgen van een werkvisum in Nepal. In de ontmoetingen die we hadden hoorden we hoe dit invloed heeft op het dagelijks leven van mensen. Het geeft onzekerheid wanneer je visum over 10 dagen afloopt en je niet weet of dit verlengd wordt voor een jaar of dat je het land voor een half jaar moet verlaten. Overigens is INF positief over het aanvragen van een werkvisum voor Arjan! Maar het was goed om te horen dat dienen in Nepal gepaard gaat met periodes van onzekerheid vanwege het visum.
- Onlangs las ik op iemands Facebookpagina dat het in Nepal nooit de vraag is of er een aardbeving komt, maar wanneer deze komt. En dat zagen we terug; in het appartement waren we verbleven hingen instructies voor als er daadwerkelijk een aardbeving is en INF adviseert een ‘vluchttas’ voor ieder huis met daarin een aantal benodigdheden voor het hele gezin. Ook dat hoort bij het leven in Nepal.
Aardbevingsalarm
- Tijdens ons verblijf in Pokhara hebben we kennis gemaakt met het hoofd van het basisschooltje. Het gaf ons een indruk over hoe onderwijs wordt gegeven en het was bemoedigend om te merken hoe betrokken de school is bij de leerlingen. Wanneer we naar Nepal verhuizen starten we met thuisonderwijs. Maar wanneer Mirthe haar draai heeft gevonden, zal ze hier onderwijs gaan volgen.
We hebben een prachtige reis achter de rug met vooral veel positieve ervaringen maar ook een aantal minder leuke. En eigenlijk is dat maar goed ook. Door de reis hebben we nu een redelijk realistisch beeld van hoe het leven in Nepal eruit zou kunnen zien. Met mooie en minder mooie kanten. We zijn God dankbaar dat we deze reis konden maken en hoe Hij ons verder heeft voorbereid op onze toekomst daar. Maar eerst nog even een paar maanden de collegebanken weer in. 🙂