Het is een druilerige, mistige, grijze dag. Het is koud. De ijzige wind blaast door de open ramen voorin de minibus naar binnen. De Nepalese chauffeur en zijn bijrijder lijken het volkomen normaal te vinden om hun zijramen volledig open te houden. De bus hotst en botst over een kronkelend bergweggetje: De ‘snelweg’ van Pokhara richting Tansen en Butwal in het zuiden. We zijn in de vroege ochtend vertrokken uit Pokhara en het is bijna tijd voor een koffie-/ontbijtstop. We zijn op weg naar Nepalgunj, een stad ten westen van Pokhara, aan de grens met India. Het is slechts 410 kilometer, maar we zullen er zo’n 13 uur over gaan doen, inclusief stops voor ontbijt, koffie/thee en lunch.
De route van de Midwest-reis (klik om in Google Maps te zien)
Samen met een aantal andere INF-families ga ik (Arjan) projecten van INF in het mid-westen bezoeken als onderdeel van ons oriëntatieprogramma. Het doel is om een ander deel van Nepal te zien, welke issues daar spelen, en hoe INF daar projecten voor inricht. Corine hoopt deze reis later dit jaar te doen; we wilden onze meiden deze lange oncomfortabele reis niet aandoen.
Onderweg (linksboven, met de klok mee): Onze bus, een bergweg, heuvels met rijstvelden, de Terai.
Nepalgunj en leprazorg
Onderweg zie ik het welvaartsniveau langzaam maar zeker afnemen. De grote betonnen huizen veranderen in Banke district in kleine hutachtige huisjes met muren van houten stokken die met klei bestreken zijn. We verblijven een drietal dagen in Nepalgunj. We bezoeken we een INF-familie thuis, we bezoeken hun kerkdienst op zaterdagochtend, en we doen een korte tour door de stad. We bezoeken ook het INF Shining Hospital in Nepalgunj, waar met name leprapatiënten behandeld worden. Het is een veel kleiner ziekenhuis dan het Green Pastures Hospital in Pokhara. Er zijn twee zalen voor alle patiënten. Eén voor de mannen en één voor de vrouwen. Naar onze maatstaven is het een kale, koude, kille ziekenzaal waar de mensen zich onder dekens wapenen tegen de kou. Wij zouden ruimte graag wat opvrolijken met wat leuke kleuren, gordijnen, schilderijtjes, etc. Maar naar de maatstaven van de patiënten is het een comfortabel verblijf waar ze meer gemak hebben dan thuis en ook nog eens verzorgd worden.
Impressie van Nepalgunj (linksboven, met de klok mee): oudste tempel van Nepal, de grens met India, paardentaxi, visverkoper, kleermaker.
Anti-mensenhandel
Nepalgunj ligt in de Terai, vlak bij India. Veel (jongere) mensen zien het niet altijd zitten om hier een bestaan op te bouwen. Ze zoeken hun heil in India om daar te gaan werken. Mensen worden aangemoedigd om naar India te gaan voor werk door ze allerlei ideaalbeelden voor te houden. Eenmaal daar valt het erg tegen, en kunnen ze niet meer terug. Deze vorm van mensenhandel probeert INF te bestrijden. Een van de manieren is om kwetsbare mensen samen te brengen in zelfhulpgroepen, en ze dan te helpen om een stabiel inkomen te vinden. We bezochten een meisje dat geleerd had om 8 verschillende soorten pluche knuffels te maken. Deze worden vervolgens verkocht in een winkeltje in Nepalgunj. Zo kan ze voor haar eigen inkomen zorgen en zelfs weer naar school gaan. Ze is zo veel minder kwetsbaar om slachtoffer te worden van mensenhandel. Het was prachtig om te zien hoe trots ze haar knuffels aan ons liet zien. En na ons bezoek was ze gelijk door haar voorraad heen ;).
Zelfhulp rond moederschap en zwangerschap
Na het bezoek aan het meisje met de knuffels bezochten we een zelfhulpgroep voor zwangere vrouwen en moeders. Ze krijgen onderwijs over hoe ze goed voor zichzelf en hun kind kunnen zorgen tijdens en na de zwangerschap. Ze krijgen uitleg over vaccinaties, borstvoeding, kinderziekten, over bevallen en mogelijke complicaties, etc. Deze voorlichting helpt om de kindersterfte en complicaties na de bevalling terug te dringen. Na het bezoek reisden we terug naar Nepalgunj. We hoorden dat er een dodelijk ongeluk was gebeurd op onze route, wat vaak voor veel onrust, spanningen en opstandjes zorgt. Het is noodzaak om te zorgen dat je daar niet in terecht komt, dus we moesten een flinke omweg maken.
Nepalgunj INF projecten (linksboven, met de klok mee): de lepra-afdeling van het Shining Hospital, anti-mensensmokkel-zelfhulpgroep, moeder-zelfhulpgroep, verloskamer in overheidskliniek.
Lepra- en fistulazorg in Surkhet
We reisden verder naar Surkhet, zo’n 4 à 5 uur ten noorden van Nepalgunj. Terug de bergen in. We reisden door Bardia National Park waar tijgers in het wild leven. Helaas geen tijgers gezien! Wel een prachtig gebied! We kwamen ’s avonds laat in het donker aan. De volgende dag bezochten we INF Shining Hospital Surkhet, een vergelijkbare, maar wat grotere kliniek dan Nepalgunj. Ook hier wordt veel leprazorg gegeven. Ook in Surkhet ligt het INF Fistula Center. Dit ziekenhuis is nog splinternieuw. Hier wordt voor de wijde omgeving fistulazorg gegeven. Veel vrouwen op het platteland in Nepal bevallen thuis, zonder professionele bevallingszorg. Als de bevalling dan moeilijk verloopt en lang duurt ontstaat er vaak een fistula waardoor de vrouw incontinent wordt. Deze vrouwen worden vaak verstoten of weggepest uit hun dorp, want de geur die ze verspreiden is onaangenaam.
In principe is dit met een relatief simpele operatie te herstellen. Er zijn echter nauwelijks ziekenhuizen in het westen van Nepal die deze operaties aanbieden. En er is ook maar weinig kennis dat dit met een relatief simpele operatie hersteld kan worden. Daarom heeft INF hier het Fistula Center opgericht waar ze met name deze zorg aanbieden. Aangezien het centrum nog maar zo nieuw is zijn er nog maar weinig patiënten: het moet echt nog bekend worden dat deze operatie hier verricht kan worden.
Surkhet INF ziekenhuizen (linksboven, met de klok mee): Shining Hospital, Fistula Center, Operatiekamer in Fistula Center, Fysioruimte in Shining Hospital
Biomedische techniek Tansen
Na Surkhet reisden we met 2 overnachtingen in Nepalgunj en Tansen terug naar Pokhara. In Tansen bezochten we het United Mission to Nepal (UMN) ziekenhuis. Een druk, aardig groot algemeen ziekenhuis. Ik kon daar mooi de biomedische afdeling bekijken! Goed om te zien en te leren van de aanpak daar. En een waardevol contact voor later. Al met al zijn we een dikke 1000 km door het westen van Nepal gereisd. Een waardevolle reis, vol indrukken over het westen van Nepal, en het werk van INF.
Tansen (boven, met de klok mee): Ingang van het UMN-ziekenhuis, straatbeeld in Tansen, de biomedische afdeling in UMN-ziekenhuis Tansen.