Afgelopen maand was een feestmaand in Nepal. De belangrijkste festivals werden gevierd: Dashain en Tihar. De sfeer op straat was vrolijk en uitgelaten. Om ons heen zagen we hoe families elkaar opzochten en met elkaar deze festivals vierden. Tijdens Dashain vierden de Nepalezen hoe het goede het kwade heeft overwonnen. Tijdens Tihar (lichtfestival) worden goden aanbeden en wordt respect betuigd naar ouderen en dieren. Omdat er tijdens deze periode veel te zien was op straat, deelden we soms wat foto’s met onze thuisfrontcommissie en familie. En regelmatig kwam de vraag: doen jullie mee met deze festivals?
Tijdens Tihar hangt er ’s avonds een feestelijk sfeertje op straat.
Vergelijk het met sommige christelijke feesten in Nederland. De meeste mensen vieren kerst, komen met familie bij elkaar, geven elkaar cadeautjes, maar niet iedereen viert de geboorte van Jezus. Zo doen wij niet mee aan het religieuze aspecten van de festivals, maar meedoen aan andere aspecten is onvermijdelijk. En ook prima! Zo genieten wij tijdens de festivaltijd van alle muziek die we horen, de dansen die we zien, de decoraties, de kortingen in de winkel en de vrije dagen. 😉 We maken graag van de gelegenheid gebruik om meer te leren over de Nepalese cultuur, zodat we beter begrijpen wat we zien en meemaken.
De meisjes kijken met interesse (en een beetje overweldigd) naar alle traditionele dansen die op straat uitgevoerd worden.
Van collega’s horen we dat het tijd kost om relaties op te bouwen met Nepalezen. Toch hoop ik dat ik volgend jaar de festivals van nog dichterbij mee kan maken. Misschien wel vanuit een huiskamer van een Nepalese familie. Om nog meer te leren over de Nepalese cultuur en te zien hoe zij samenkomen en vieren. Maar vooral omdat ik verlang naar een gelijkwaardige relatie waarin we kunnen delen en leren van elkaar.