Ter illustratie van het onderwerp van de les geeft de docent me een leeg velletje papier in de les. Alsof ik een gemaakte opdracht terug krijg. Als feedback zegt hij: “je hebt een enorme hoeveelheid werk in deze opdracht gestoken”. Als Nederlander hoor ik wat er gezegd wordt en bedank ik vriendelijk voor het compliment. De Britten in de klas grinniken. De boodschap die tussen de regels (via intonatie) gecommuniceerd werd is: “er klopt niks van, begin maar opnieuw”. Dit is een voorbeeld in de les dat communicatie zoveel meer is dan wat er daadwerkelijk gezegd wordt. De context van de letterlijke woorden telt vaak flink mee. Dat geldt voor Engeland, maar helemaal voor de meeste Aziatische landen zoals Nepal!
Deze (laatste) term volg ik 2 vakken: ‘intercultureel teamleiderschap’ en ‘Aziatische studies’. Het laatste vak richt zich op de geschiedenis, culturen en religies van Aziatische landen. Het wordt in relatie gebracht tot leven als christen in deze landen. Een hele week lang gaan alle lessen dan over Nepal; ik ben erg benieuwd wat ik daar allemaal ga leren over dit fascinerende land en zijn culturen en religies.
De introductie van deze blog overkwam me tijdens een van de eerste lessen van intercultureel teamleiderschap. Eerder (vrij lang geleden al) schreef ik een blog over de cultuurkaart; 7 waarden die het intercultureel samenwerken aardig in de weg kunnen zitten. Deze verschillen kunnen ook leiding geven of leiding ontvangen gecompliceerd maken. Dit vak gaat er dan ook over leiding geven in een intercultureel team. Het verhoogt je begrip van zowel geleid worden dan wel leiding geven.
En dat is voor mij hoogst relevant; tijdens onze reis naar Nepal werd duidelijk dat mijn toekomstige rol niet zozeer adviserend zal zijn (wat mijn aanvankelijke beeld was), maar leidinggevend aan een nog te vormen afdeling. Het team zal voornamelijk bestaan uit Nepalese monteurs/technici, incidenteel wellicht aangevuld met andere nationaliteiten, en mijn directe leidinggevende heeft de Australische nationaliteit. Opdrachtgevers voor het verrichten van werkzaamheden in het ziekenhuis zullen Nepalese en Engelse/Amerikaanse/Australische/Duitse/etc. artsen en verplegers zijn. Goed om dan van elkaar te weten waar ieder zich op deze cultuurkaart bevindt. En wat dat dan betekent voor samenwerking en voor het risico op het ontstaan van conflicten. En hoe je dit vanaf het begin op een goede manier kunt inrichten en met elkaar afspreken.
Ik zie uit naar deze laatste term! Vooral omdat het gat tussen mij als Nederlander en de Nepalezen op eigenlijk alle 7 waarden enorm groot is. Ik zal die afstand nooit helemaal kunnen overbruggen, maar hoop door de lessen voldoende voorbereid te worden om crossculturele incidenten te voorkomen. Want de context doet mee in Nepal!